კახა კინწურაშვილი რადიო „თავისუფლებასთან“ იხსენებს აფხაზეთიდან წამოსვლის პერიოდს:
„ძალიან პატარა ვიყავი. ალიაქოთი, ცეცხლი, სისხლი, სიკვდილი, ადამიანის გაქვავებული სახეები ქუჩაში… მამაჩემი რაღაც პერიოდში იბრძოდა, მერე ჩვენ გამოვედით, მამაჩემი დარჩა, რადგან ზავი იყო… მამაჩემი ეგეთი ბედნიერი არ მინახავს, რასაც ბოლო პერიოდში ვუყურებ. ამის მიზეზი ისაა, რომ ხვდება, დიდი შესაძლებლობა არსებობს იმის, რომ რუსეთი დამარცხდეს…“